ДЕНЕШНИОТ ПРАЗНИК ГО ПРОСЛАВУВААТ МИЛИОНИ АМЕРИКАНЦИ: Тоа е прослава на најголемото злосторство во историјата.

Погледнете што се случило.

Секој четврти четврток во ноември, граѓаните на Соединетите Американски Држави за нив слават голем празник. Само оние кои треба ќе работат, а прославата со многу храна и пијалоци ќе трае до доцна во ноќта.

Собрани околу богатите трпези каде забавата зазема чесно место, низ оваа земја, семејствата денес ќе раскажуваат за историјата и ќе му благодарат на Бога за сè што им даде. Сепак, ретко ќе се спомене едната страна од приказната. Зошто Денот на благодарноста е еден од најлицемерните празници во светот?

За Американците, денес, покрај Денот на независноста, е и најголемиот празник во годината. Денот на благодарноста денес се слави низ оваа земја, во спомен на првите имигранти на овој континент и на тешкотиите што ги поминаа.

Американците ќе ви кажат дека денес се одбележува празникот на заедницата од различни култури, ден кој беше прифатен од сите, без оглед од каде потекнуваа и кога пристигнаа во Америка. Историски гледано, вистината е малку поинаква.


По 66 дена напорно патување, првите англиски имигранти пристигнаа во „ветената земја“ – Америка. Таму, оди приказната, тие веднаш воспоставија еднаквост меѓу себе и прифатија заедничко име – аџии, пишува Историскиот забавувач.

Сепак, ентузијазмот и фасцинацијата кон новата татковина наскоро беа заменети со страв и постојан глад. Беше студена и сурова зима, а „првите Американци“, сместени во пристаништето Плимут, во денешна Масачусетс, не знаеја како да добијат храна.

Тие ги спасиле Индијанците. Тие ги хранеа првите доселеници и ги научија како да одгледуваат пченка и друг зеленчук. Кога аџиите пораснаа доволно за да ја преживеат претстојната зима следната есен, ги поканија Индијанците и заедно организираа голем празник.

Меѓу другото, на трпезата имаше диви мисирки. Затоа ова е неизбежно јадење на денешните прослави на Денот на благодарноста, кои станаа еден од омилените семејни празници во Америка.

Датумот и местото на прославата на првиот Ден на благодарноста се дискутабилни. Местото што денес се смета официјално како место за одржување на првиот Ден на благодарноста е американскиот град Плимут во државата Масачусетс во 1621 година.

Празникот беше официјално воведен во 1789 година по препорака на претседателот Џорџ Вашингтон и со одобрување на Конгресот. Подоцна, во 1941 година, претседателот Рузвелт потпиша закон со кој официјално се воспоставува Денот на благодарноста како празник кој се слави на четвртиот четврток во ноември во спомен на љубезноста на Индијанците и првиот заеднички оброк на двата народа. Или така, романтичната приказна вели

„Ден на жалост“, а не „Ден на радост“
Во реалноста, европските имигранти многу брзо заборавија на љубезноста на староседелците на американскиот континент и почнаа безмилосно да ги истребуваат.

Цели племиња – воини, стари луѓе, жени и деца, заедно со своите домови, исчезнаа во пламенот на „огнените стапови“ што „бледите“ ги донесоа со себе.

Дури и во ретки случаи, кога доселениците не ги напаѓаа Индијанците и не им ги одземаа териториите, домородците умреа затоа што Европејците со себе носеа вируси и болести кои ги десеткуваа Индијанците.

Не е познато колку Индијанци живееле на американскиот континент за време на пристигнувањето на Колумбо. Проценките се движат од помалку од 10 милиони до повеќе од 100 милиони.