Ana
Загадувањето на воздухот може да влијае на квалитетот и способноста на спермата да се движи во вистинската насока, покажа новото истражување кое го проучуваше ејакулата на повеќе од 30.000 мажи во Кина.
Истражувањето беше објавено оваа недела во списанието JAMA Networks, а меѓу другото укажува дека колку е помала големината на штетните честички во воздухот, толку е поголема поврзаноста со слабиот квалитет на спермата.
„Нашите наоди сугерираат дека помалите честички може да бидат посилни од поголемите во предизвикување слаба подвижност на спермата“, напишаа авторите.
Истражувачите веруваат дека овие наоди нагласуваат уште една важна причина за потребата да се намали изложеноста на загаден воздух кај мажите за време на репродуктивниот период од животот.
Истражувачите од Медицинскиот факултет на Универзитетот Тонги во Шангај прегледале податоци за вкупно 33.876 мажи од 340 кинески градови, со просечна возраст од 34 години, со различен степен на изложеност на загаден воздух, чии жени забремениле преку вештачко оплодување помеѓу јануари 2013 година и декември 2019 година.
Тие потоа бараа повторливи примероци помеѓу квалитетот на спермата во однос на тоа дали учесниците биле изложени на честички со дијаметар помал од 2,5 микрометри, помеѓу 2,5 и 10 микрометри и 10 микрометри, во различни клучни моменти 90 дена пред да ја посетат болницата за да извршат оплодување.
За да го одредат квалитетот на спермата, истражувачите се фокусираа на фактори како што се бројот на сперматозоиди, концентрацијата и подвижноста на спермата.
Иако истражувачите не можеа да најдат значајна врска помеѓу загадениот воздух и квалитетот на спермата во однос на бројот или концентрацијата на сперматозоидите, тие открија дека колку повеќе учесниците биле изложени на помали честички, толку е помала прогресивната и целокупната подвижност на спермата.
Прогресивната подвижност на спермата е способност на спермата да се движи напред, додека вкупната подвижност на спермата едноставно се однесува на способноста на спермата воопшто да се движи.
Поточно, кога се изложени на честички помали од 2,5 микрометри во дијаметар, се проценува дека подвижноста на сперматозоидите се намалува за 3,6 проценти, додека кога се изложени на честички со дијаметар од 10 микрони, има 2,44 проценти помала подвижност на спермата. Тоа значи дека е можно, во зависност од големината на честичките, да се разликуваат и ефектите врз квалитетот на спермата.
Податоците покажуваат дека ефектите од загадувањето се поизразени кога се јавува изложеност за време на сперматогенезата. Ова може да значи дека честичките влијаат на спермата на генетско ниво, според истражувачите, но ова се само претпоставки и потребни се повеќе истражувања во оваа област.
Истакнувајќи ја важноста на оваа нова студија, Алан Пејси, професор на Универзитетот Шефилд кој не бил вклучен во студијата, рече дека „овој труд додава база на докази дека врската е реална и импресивна бидејќи користи податоци за квалитетот на спермата од над 30.000 мажи“.
„Но, се чини дека нивото на опаѓање на подвижноста на спермата е прилично ниско“, додаде Пејси, нагласувајќи дека корелацијата не е причинско-последична. Тој истакна дека трудот не дава податоци за морфологијата, обликот и големината на сперматозоидите, поради што е невозможно да се утврди дали контаминацијата може да биде одговорна за деформација на сперматозоидите, па нивната подвижност е намалена или има други причини.
Според Пејси, важно е да се земат овие наоди со претпазливост. Иако податоците сугерираат дека загадувањето може да има негативен ефект врз подвижноста на сперматозоидите, сè уште нема доволно информации за да се заклучи дали тоа воопшто може да има значителен клинички ефект и да резултира со севкупно намалување на способноста на мажите во областите со висока загаденост да станат татковци, пренесува The Guardian.
Повеќе слични истражувања би можеле да бидат корисни за да се одговори на ова прашање во иднина.
