ДАЛИ БИ ПРИФАТИЛЕ? Волонтерите во експериментот во Франција живееле 40 дена во пештера!

Петнаесет доброволци, кои поминаа 40 дена во пештера на Пиринеите во југозападна Франција, како дел од експериментот наречен „Длабоко време“, излегоа во саботата.

Седум жени и осум мажи, на возраст од 27 до 50 години, доброволно се заклучија во пештера, без часовник, телефон и природно светло, во експериментот на француско-швајцарскиот истражувач Кристијан Клои.

Тие мораа да се навикнат на температура од 12 степени и влажност од 95 проценти во пештерата Ломбрив во Ариеж, за да произведат сопствена електрична енергија со систем на педали и да црпат вода од длабочина од 45 метри.

Според истражувачот, основач на Институтот за човечка адаптација, ова искуство наречено „Длабоко време“ има за цел да ја испита човечката способност да се прилагоди на загубата на просторните и временските детерминанти, што исто така беше покренато за време на тековната здравствена криза.

Некои научници со скептицизам го прифатија овој потфат, истакнувајќи дека тој не е спроведен доволно ригорозно.

Петнаесет учесници излегоа насмеани, малку бледи, со специјални очила за да ги заштитат своите очи по толку долго време поминато во мрак.

Групата живеела 40 дена и 40 ноќи во пештера и истражувала без чувство на време. Тие немаа контакт со надворешниот свет и немаа новости за пандемија или нивни пријатели и членови на семејството.

Научниците од институтот, кој работи со проект вреден 1,2 милиони евра, велат дека експериментот ќе им помогне подобро да разберат како луѓето се прилагодуваат на драстичните промени во животните услови и средини, што може да се разбере низ целиот свет поради пандемијата на коронавирусите.

Во партнерство со лаборатории во Франција и Швајцарија, научниците користеле сензори за да следат како спијат учесниците, социјалните интеракции и нивното однесување.

Еден од сензорите беше минијатурен термометар во капсула, кој учесниците го проголтаа како таблета. Капсулата ја мери телесната температура и пренесува податоци сè додека не се ослободи природно.

Членовите на тимот го следеа нивниот биолошки часовник за да знаат кога да се разбудат, да спијат и да јадат. Деновите се броеја не во часови, туку според циклусите на спиење.

Научниците кои ги следеа учесниците влегоа во пештерата за прв пат во петокот од почетокот на експериментот. Тие рекоа дека многу од учесниците погрешно пресметале колку време поминале таму и сметале дека имаат уште една недела или десет дена.