Зошто е тешко да се потсетиме на работите што ни се случија пред четвртата година?

Тие велат дека нашата личност е обликувана уште во детството, но токму затоа е особено иронично што се сеќаваме на ретки работи од најрана возраст. Овој феномен може да се примени на скоро сите луѓе, па дури има и официјален термин – детска амнезија. Како што растеме, забораваме на луѓето, настаните, па дури и местата што ги посетивме кога бевме деца.

Што е детска амнезија и кога се јавува?

Детската амнезија е неможноста на возрасните да ги запомнат деталите и настаните што им се случиле пред да наполнат четири години. Некои истражувачи отидоа уште подалеку и открија дека децата пред седумгодишна возраст можат да запомнат „60 проценти или повеќе од настаните од раните години“, додека деветгодишниците може да се сетат само на 40 проценти. Ова им овозможи да разберат дека, како што минуваме низ различни фази на развој, помалку се сеќаваме на тоа што му претходеше.

Нашите спомени се тесно поврзани со способноста за зборување!

Една од теориите за тоа зошто не ги чуваме сеќавањата од детството е дека во тоа време не можевме да комуницираме вербално. Кога посегнуваме по меморијата, користиме зборови и можеме да ја опишеме многу детално, за што е потребен јазик. Повеќето бебиња не зборуваат цели реченици пред да наполнат две години, па затоа едноставно не се во можност да создадат кохезивна меморија.

Развојот на мозокот игра голема улога

Како што растат, нашите мозоци треба да направат многу „кревање големи товари“, па една студија заклучи дека мозоците „кога се зафатени со одгледување на многу нови клетки, не складираат спомени кои инаку би биле долгорочни“. Покрај тоа, не можеме физички да се сеќаваме на секојдневните настани пред третата или четвртата година, бидејќи нашата епизодна меморија сè уште не е започната. Затоа имаме апстрактни спомени како во кој парк одевме често, но не и во која слаткарница некогаш не однесе мама.

Сè се сведува на она што ни остави траен впечаток

Детски психолози велат дека на крајот, децата ги чуваат спомените исполнети со чувства, позитивни и негативни. Ова откритие им овозможува дури и на малите деца да сведочат на суд. Значи, поголеми се шансите да можете да ја запомните раната меморија што ви е најважна и предизвикува силен емоционален одговор.