Студиите покажаа дека зевањето активира „огледални неврони“ во еден дел од мозокот, но треба да се напомене дека оваа реакција е ограничена на целосно развиени мозоци, според д-р Рајн Сакир.
„Зевањето се состои од неволно широко отворање на устата и максимално ширење на вилицата, проследено со длабоко вдишување и бавно издишување“, објаснува д-р Сакир од Велика Британија, додавајќи дека овој секојдневен феномен сè уште не е разбран од науката.
Најчудниот детал за зевањето е неговата „зараза“.
Постојат многу студии на оваа тема, така што има некои објаснувања зошто мора да зеваме кога ќе видиме дека некој друг го прави тоа. Објаснувањето лежи во психологијата, но прво треба да ги разјасниме причините за зевање, пишува Real Simple.
Зошто зеваме воопшто?
Многумина претпоставуваат дека зеваме за да се обидеме да внесеме повеќе кислород во организмот, а научниците веруваа во тоа до пред 30 години. Сепак, таа теорија беше побиена со низа експерименти објавени во 1987 година, кои не докажаа никаква поврзаност помеѓу недостатокот на кислород и потребата од зевање.
Денес, една од најпопуларните теории е дека се проеваме поради возбуда.
„Како што се заморуваме, особено кога гледаме и слушаме нешто неинтересно, на пример, некои предавања, зевањето се појавува како средство за будење. Студиите покажаа дека тоа е вистина, бидејќи бројот на отчукувања на срцето по зевањето се зголемува, а врвот достигнува 10 до 15 секунди по тоа дејство, слично на наплив на кофеин “, вели д-р Сакир.
Зевањето е поврзано и со ладење на мозокот, што може да биде причина зошто почесто се проawеваме со пораст на температурата.
„Кога мускулите на лицето се релаксираат, тоа овозможува губење на топлина низ вените на лицето и влегување на ладен воздух, што помага при намалување на температурата на мозокот“, објасни докторот.
Луѓето често зеваат кога гледаат други како го прават тоа, но не секој. Според истражувачите, најверојатната причина за тоа е емпатијата.
„Како што стареат луѓето, тие го подобруваат нивниот психосоцијален и невролошки развој, па затоа про someoneирувањето на некој друг станува еден вид знак дека треба да го сторат истото. Овој феномен е познат како ехофеномен, а се јавува и кај шимпанзата, но исто така и кај кучињата “, вели д-р Сакир и забележува дека не само што зеваме несвесно копираме едни од други.
„На пример, ние автоматски ги имитираме туѓите зборови (ехолалија) или постапки (ехопраксија) секој ден и го правиме сето тоа за да се вклопиме подобро“, објасни докторот.
Таквото однесување е сосема природно затоа што нашиот мозок е толку програмиран – да ги копира луѓето со кои сме опкружени.
Студиите покажуваат дека децата, чиј мозок сè уште се развива, зеваат само кога се уморни, но не и кога некој до нив го прави тоа, како што е случајот со возрасните, чиј мозок е целосно развиен.
„Покрај тоа, студиите покажаа дека сме повеќе склони да„ копираме “зевање кога тоа го прават луѓе за кои се грижиме, со кои сме блиски.
На пример, ако некој од семејството се проawева, веројатно ќе зевате отколку кога ќе се проawее некој сосем странец. Ова се случува токму поради емпатија, кога несвесно сакаме да ги повториме постапките на драги луѓе “, вели д-р Сакир.
Коментари
Loading…