ДЕНЕС Е ДЕНОТ НА РЕПУБЛИКА ЈУГОСЛАВИЈА: Зошто и како се славеше овој празник низ целата наша поранешна држава? (ВИДЕО)

Постарите генерации сигурно се сеќаваат дека за време на овој празник, деновите беа неработни, се даваше заклетва, се носеше сина капа и црвена шамија, како и богата трпеза и разни свечености што го придружуваа овој ден.

Денот на Републиката ја одбележа годишнината од Второто заседание на АВНОЈ во Јајце на 29 ноември 1943 година, кога претставниците на партизанското движење на отпор го прогласија федералниот систем на Југославија и Уставотворното собрание на Сојузна народна Република Југославија на 29 ноември 1945 година.

На овој ден, монархијата и сите права на поранешниот крал Петар Втори Караѓорѓевиќ беа укинати во Југославија.

АВНОЈ ја воведе титулата Маршал на Југославија и му ја додели на партизанскиот врховен командант Јосип Броз Тито. Функцијата претседател на „првата влада“ на новата Југославија му беше доверена на Броз.

Исто така беше одлучено да се формира Национален комитет за ослободување на Југославија (НКОЈ), кој имаше одредени карактеристики на владата.

Одземени се и законските права на југословенската влада во егзил.

По крајот на војната, од 1945 година, 29 ноември се славеше како Ден на републиката и беше еден од најголемите празници во поранешна СФРЈ.

Со распадот на СФРЈ, прославата на Денот на републиката престана во сите републики на поранешната заедничка држава, освен во Србија. Денот на Републиката остана официјален празник во Сојузна Република Југославија до 14 ноември 2002 година, повеќе од една деценија по распадот на СФРЈ, кога беше укинат со одлука на Граѓанскиот совет на Сојузното собрание на СРЈ.

КАКО СЕ ПРОСЛАВИ ОВОЈ ПРАЗНИК?

Празникот беше проследен со целосна еуфорија.

Паралелно со Денот на Република СФРЈ, во овој период од годината се вршеше колење свињи во повеќето делови на Србија. Така, на тој ден беа жртвувани свињи, јагниња и свињи во чест на братството и единството на српскиот народ и националност.

Исто така, вообичаено беше да се закажат свадби на тој ден за да се направи прославата уште поголема. Само така можеше просечен Југословенец да го избрка од горештините на неговиот дом на ден кога тој седеше дома, јадеше, пиеше и гледаше познати партизански филмови.

Најголемата еуфорија владееше меѓу шампионите кои станаа (титовите) пионери тој ден.

Се правеа настапи во училиштата, се даваше заклетва, се читаа композиции со кои наставниците ги мачеа учениците претходните денови, со цел да се излезе со најдобра можна химна на тема „Другар Тито“.

Секој пионер доби сина капа (т.н. титовка), црвена шамија и црвена пионерска брошура.

Ова беа воведните стихови

“Svečanog pionirskog obećanja”:
Danas, kada postajem pionir
Dajem časnu pionirsku reč:
Da ću marljivo učiti i raditi
I biti veran i dobar drug;
Da ću voleti našu samoupravnu domovinu
Socijalističku Federativnu Republiku Jugoslaviju
Da ću razvijati bratstvo i jedinstvo
I ideje za koje se borio Tito;
Da ću ceniti sve ljude sveta
koji žele slobodu i mir!