Ana
„Ако луѓето се обидат да те срушат, тоа само значи дека си над нив“, вели старата поговорка.
Во денешниот свет, кога сите бркаат успех, славата и моќта, моралот и правдата полека исчезнуваат, фер-плејот станува ментална именка, а газењето над сите до целта, потреба. Суетата е дел од сечиј работен ден, зависта и љубомората се испишани на челата на многумина. Неправдата поминува неказнето, а тие некорумпирани и добри луѓе не знаат што да прават.
Кога во таа игра со својата работа, труд и на чесен начин ќе ги престигнете оние кои се амбициозни и главно самоуверени без покритие, ќе почувствуваат желба за одмазда. Ќе се прегрнат и ќе се обидат да ве симнат на нивно ниво со озборувања, ќе ве бодат со двосмислени изјави…
Ако ова ви се случи, треба да знаете само едно – игнорирањето е мајка на сите одмазди.
„Кога е игнориран, човек се прашува зошто. Дури и да предизвика ваква реакција со очигледни лоши намери, тоа нема да му даде мир“, вели психологот Елизабет Мајер.
Ќе се прашуваат што мислите, кој ќе биде вашиот следен чекор, зошто сте го направиле ова или она, дали ги „пробиле“… Поради сето ова, на крајот целосно ќе се изгубат и ќе си се одмаздат.
„Одмаздата никогаш не е вистинскиот пат. Таа е како шума – лесно е да го изгубиш патот, да се изгубиш и да заборавиш од каде си почнал“
Една стара поговорка вели: „Сè што е потребно за да се победи над злото е добриот човек да не прави ништо“. Тоа се однесува на отсуство на реакција на туѓи зло. Кога воопшто не реагираш на нив, туку се правиш дека не се случиле или дека тие луѓе не постојат, настанот и злобните луѓе навистина немаат никакво влијание врз ништо.
Сфаќаат дека сè што направиле е залудно, а работите да бидат уште полоши, не знаат што знаете или што мислите, а тоа ги излудува, им го збунува разумот и ги спречува да успеат во својата подла намера. И затоа пак ќе кажеме – игнорирањето е мајка на сите одмазди.
Интелигентните луѓе ја користат одмаздата како оружје за нивниот просперитет, но таа нема никаква врска со туѓите животи и интриги. Тие се слават на следниов начин:
1. Зборуваат преку своите постапки. Не дозволувајте емоциите да владеат со вашите постапки и одмаздата да ја направите лична работа. Подоцна ќе ве натера да се чувствувате лошо, па го правите тоа што го правите најдобро, без да гледате назад, озборувања и непотребни разговори со оние кои не го заслужиле.
2. Не молчат само за да ги смират страстите. Не треба да се толерираат изопачените кои се шегаат, треба да им се препуштат само заради мирот и привидната хармонија во околината. Напротив – мудрите луѓе користат двосмислени изјави за да стават до знаење дека се свесни каква е таа личност, за да им докажат дека не се слепи и дека нема да можат повторно да го направат тоа без последици.
3. Не се изолираат. Кога се нападнати, особено од некој близок, повеќето луѓе имаат тенденција да се повлечат и да се изолираат. Тоа е она што го сакаат злобниците – да се изолирате и да се повлечете како да сте ваша вина, а попатно да им олесните да го преземат остатокот од вашата околина.
4. Не напаѓаат веднаш. За да не бидете етикетирани со изреката „Нападот е најдобра одбрана“, оставете ги работите да мируваат некое време. На крајот на краиштата, кога ќе се нервирате и ќе возвратите со бес, ги откривате вашите слабости и на тој начин го храните оној чија цел била токму тоа.
5. Стануваат поуспешни. Ништо нема да му наштети на злобниот човек повеќе од туѓата среќа. Ова е уште една причина зошто интелигентните луѓе стануваат уште поуспешни кога некој ќе се обиде да ги урне.
Најлошото нешто што можете да направите е да возвратите. Во тој случај, не си подобар од оној што ти прави зло, и како што рекол еден игумен на Острох, злото не може да се санира со зло.
Затоа немојте да се валкате во туѓа кал и работете само според вашата совест!
