Ana
Кои се зборовите на поддршка и љубов што не ги добивме? Зошто е важно да ги погледнеме нашите рани и да им го дадеме на нашите ќерки она што сакаме да го добиеме кога ни е потребно?
Неколку пати за време на сесијата, на прашањето „што сакаш да си слушнал тогаш“, гледам успешни и силни жени почнуваат неконтролирано да плачат, бидејќи во тој момент сфаќаат колку им недостасуваат зборови за поддршка во животот.
Затоа решив да го посветам овој текст на моите ќерки и да ве поканам да размислите: Што ако се обидеме да им кажеме зборови на нашите ќерки кои би сакале да ни се упатени?
Во коучингот, постои прашање кое се префрла од реалноста во светот на имагинацијата и го поттикнува креативното размислување. Звучи многу едноставно: „Што ако?
Што ако им се каже дека она што го кажуваат за другите зборува повеќе за себе и дека она што го мислат за другите е всушност проекција на она што го мислат за себе.
Колку често слушаме грди зборови, а немаме многу убаво да си кажеме. Што ако успееме да ги научиме да размислуваат поинаку за себе. Да научат како да се охрабруваат себеси, кога тоа им е најпотребно. И ќе им треба.
Што ако го смениме наративот и наместо критика и споредба со другите, слушаат зборови на поддршка. Наместо стравовите што им ги проектираме, ние ќе им кажеме: Осмели се!
Што ако не ги осудиме веднаш штом ги доживеат првите неуспеси, туку им кажеме: Во ред е! Ако ти е тешко, јас сум тука за тебе.
Не ве дефинира вашиот неуспех, туку она што го правите после него.
Не се откажувај. Се исплати. Одмори и продолжи понатаму.
Промената започнува од нас
Ако сакаме да ги охрабриме и поддржиме нашите ќерки, прво треба да направиме нешто за себе. Предолго молчевме кога сакавме да кажеме нешто, а предолго кажувавме ДА кога очајно сакавме да кажеме НЕ. Предлагам да свртиме нов лист и да ги кажеме зборовите што секоја ќерка треба да ги слушне:
Драги мои, биди доволно свој за да знаеш кој си и кој никогаш нема да бидеш.
Знајте дека имате право да се обидувате и да се откажете.
Научете да го препознавате моментот кога е време за заминување.
Излезете од собата, од станот, од автомобилот, во моментот кога ќе се чувствувате непријатно и не грижете се што ќе кажат другите за тоа.
Ако треба да избирате помеѓу себе и другите, разјаснете каде се вашите граници.
Не се оставајте себеси, за некој да не ве остави.
Никогаш не ги потценувајте оние што немаат и никогаш не им се восхитувајте на оние што имаат. Знајте дека ова се многу променливи категории.
Уживајте подеднакво во возењето велосипед, автобус, авион или јахта. Верувај ми, не е толку важно каде си, туку како се чувствуваш во своја кожа.
Ќе бидете поддржани и ќе знаете како да ги поддржувате другите.
Ќе видите многу убави места, но сакам да знаете дека постои и една поинаква реалност, бидејќи сочувството ги зајакнува луѓето.
Сакам да ја знаеш вредноста на нештата, но и да знаеш дека не си ствар и дека немаш вредност.
Бидете свесни за себе и колку сте вредни и сакани.
Да не го земаме здраво за готово, туку да им кажеме на нашите ќерки дека се доволни, сакани и храбри. Дека можат да бидат и нежни и силни. Да се носат одлуки од љубов, а не од страв или потреба. Што ако ги научиме на сето тоа, па животот нема да мора да ги учи на тоа.
Одамна, еден господин ми рече: „Толку ти е тешко да се импресионираш“.
Многу подоцна сфатив каков комплимент е тоа. Имам ќерка и дефинитивно ќе се залагам таа да биде „свесна, за себе и тешко да се импресионира“.
